Οι άνδρες προσβλέπουν ασυνείδητα στο γάμο για την ολοκλήρωση των οιδιπόδειων επιθυμιών τους...Είναι δεδομένο ότι θα απογοητευθούν, γιατί ο ή η σύζυγος είναι μόνο ένα ατελές υποκατάστατο του γονιού.
Αυτή είναι μια μεγάλη απογοήτευση στη σχέση των δύο συντρόφων, στην οποία ο καθένας επιζητά να λατρευτεί, να κανακευτεί, να ανέλθει κοινωνικά, να θαυμαστεί από τον κόσμο και να ζήσουν οι δύο μαζί ευτυχισμένοι εις τον αιώνα των αιώνων. Αν αυτό δε συμβεί, οι σύντροφοι απογοητεύονται, δυσανασχετούν ή απιστούν ή τσακώνονται και κάνουν τη ζωή τους μαρτύριο.Από ψυχολογική άποψη, το καθήκον να διατηρεί κανείς έναν ισόβιο δεσμό πιστότητας και σεξουαλικής συμμετοχής φορτώνει το γάμο με ένα τεράστιο βάρος, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη σχέση, στην οποία μπορεί εύκολα κάποιος να αποφύγει τις δυσάρεστες απαιτήσεις ή τα ελαττώματα του συντρόφου.Συνήθως ο γάμος δεν χτίζεται βήμα βήμα, η προετοιμασία είναι μηδαμινή και οι ατέλειες του κάθε χαρακτήρα αμετάβλητες. Γιατί άραγε οι καλοί γάμοι, που δεν πνίγουν τις δυνατότητες ανάπτυξης των δύο συντρόφων, είναι τόσο σπάνιοι;Μήπως ο θεσμός του γάμου δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με την πραγματικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης;Γιατί ο γάμος είναι τόσο συχνά ο θάνατος του έρωτα; Πρέπει άραγε να υποκύψουμε σε αυτόν σαν να βιώνουμε ένα νόμο που μας παγιδεύει και που προκαλεί πανωλεθρία μέσα μας;Η ρουτίνα μιας μακροχρόνιας ζωής με το ίδιο πρόσωπο έχει ως αποτέλεσμα κουραστικές, χωρίς νόημα σχέσεις και ιδιαίτερα χωρίς ενθουσιασμό για τη ζωή και κυριότερα για το σεξ. Έτσι, το σταδιακό σβήσιμο και πάγωμα των συναισθημάτων είναι αναπόφευκτο. Ο γάμος χάνει την ψυχή του και τη λάμψη του εξαιτίας της βαριάς μονοτονίας των χρόνων. πηγή
Via
Αυτή είναι μια μεγάλη απογοήτευση στη σχέση των δύο συντρόφων, στην οποία ο καθένας επιζητά να λατρευτεί, να κανακευτεί, να ανέλθει κοινωνικά, να θαυμαστεί από τον κόσμο και να ζήσουν οι δύο μαζί ευτυχισμένοι εις τον αιώνα των αιώνων. Αν αυτό δε συμβεί, οι σύντροφοι απογοητεύονται, δυσανασχετούν ή απιστούν ή τσακώνονται και κάνουν τη ζωή τους μαρτύριο.Από ψυχολογική άποψη, το καθήκον να διατηρεί κανείς έναν ισόβιο δεσμό πιστότητας και σεξουαλικής συμμετοχής φορτώνει το γάμο με ένα τεράστιο βάρος, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη σχέση, στην οποία μπορεί εύκολα κάποιος να αποφύγει τις δυσάρεστες απαιτήσεις ή τα ελαττώματα του συντρόφου.Συνήθως ο γάμος δεν χτίζεται βήμα βήμα, η προετοιμασία είναι μηδαμινή και οι ατέλειες του κάθε χαρακτήρα αμετάβλητες. Γιατί άραγε οι καλοί γάμοι, που δεν πνίγουν τις δυνατότητες ανάπτυξης των δύο συντρόφων, είναι τόσο σπάνιοι;Μήπως ο θεσμός του γάμου δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με την πραγματικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης;Γιατί ο γάμος είναι τόσο συχνά ο θάνατος του έρωτα; Πρέπει άραγε να υποκύψουμε σε αυτόν σαν να βιώνουμε ένα νόμο που μας παγιδεύει και που προκαλεί πανωλεθρία μέσα μας;Η ρουτίνα μιας μακροχρόνιας ζωής με το ίδιο πρόσωπο έχει ως αποτέλεσμα κουραστικές, χωρίς νόημα σχέσεις και ιδιαίτερα χωρίς ενθουσιασμό για τη ζωή και κυριότερα για το σεξ. Έτσι, το σταδιακό σβήσιμο και πάγωμα των συναισθημάτων είναι αναπόφευκτο. Ο γάμος χάνει την ψυχή του και τη λάμψη του εξαιτίας της βαριάς μονοτονίας των χρόνων. πηγή
Via
