Ο κολλητός του 18χρονου γιου μου είναι ένα παλικάρι 22 ετών, ο Χ. που τον...
βλέπεις και κρατιέσαι να μην Χ! Εγώ είμαι yoga instructor, και μοιάζω 28 το πολύ και ας είμαι 35. Ο Χ. λοιπόν, τελειώνει πολιτικός μηχανικός και έχει ένα κορμί φέτες. Κάνουν παρέα με το γιο μου εδώ και 5 χρόνια. Μπαινοβγαίνει στο σπίτι μας συχνά. Από μικρό τον έπιανα να με κοιτάζει στο στήθος και πολλές φορές την ώρα που μαγείρευα γυρνούσα απότομα απλά και μόνο για να τον κομπλάρω, την ώρα που τον έπιανα να με κοιτάει με τα μάτια του και φυσικά... το πονηρό μυαλό του! Ε, λοιπόν, πριν λίγες μέρες ο Χ. ήρθε να αφήσει ένα σακ-βουαγιάζ στο γιο μου και ήταν μισοβρεγμένος από την προπόνηση. Είχε ανέβει στη μηχανή και τα μαλλιά του είχαν στεγνώσει άτσαλα. Μου ζήτησε μόνο ένα ποτήρι νερό. Πήγα στο ψυγείο. Ήρθε δίπλα μου, από πάνω μου. Καθώς έβαζα το νερό από το μπουκάλι στο ποτήρι το πήρε από τα χέρια μου και ήπιε με δίψα. Το νερό έτρεχε λίγο στο λαιμό του κι εγώ γέλασα λίγο. Σοβαρός, με κοίταξε με διαπεραστικό βλέμμα και έγλειψε το νερό από τα χείλη του. Σοβάρεψα κι εγώ με τη μία. Συνέχισε να με κοιτάει και με χαστούκισε! Ε, δεν υποφέρεσαι μου λέει», και γέλασε!
Με έπιασε από τη μέση και με κόλλησε επάνω του. Με κοίταξε έντονα ξανά κι ένιωσα εντελώς υποχείριο! Τρελάθηκα. Κοκκίνησα! Τι θα γίνει με την πάρτη σου; Δουλευόμαστε;» Με ρώτησε. Πάρτη». Του απάντησα. Τι;» μου λέει... Πάρτη σου λέω!» απάντησα κι εγώ αποφασισμένη και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου βρεθήκαμε στο πάτωμα, στον πάγκο της κουζίνας, στον καναπέ, στην κρεβατοκάμαρα, ακόμη και στο ντουζ! (Ο γιος μου έλειπε σε αγώνα...) Μιλάμε για τρελό πάρτυ! Εννοείται ότι δεν ήταν η μοναδική φορά....
Via
βλέπεις και κρατιέσαι να μην Χ! Εγώ είμαι yoga instructor, και μοιάζω 28 το πολύ και ας είμαι 35. Ο Χ. λοιπόν, τελειώνει πολιτικός μηχανικός και έχει ένα κορμί φέτες. Κάνουν παρέα με το γιο μου εδώ και 5 χρόνια. Μπαινοβγαίνει στο σπίτι μας συχνά. Από μικρό τον έπιανα να με κοιτάζει στο στήθος και πολλές φορές την ώρα που μαγείρευα γυρνούσα απότομα απλά και μόνο για να τον κομπλάρω, την ώρα που τον έπιανα να με κοιτάει με τα μάτια του και φυσικά... το πονηρό μυαλό του! Ε, λοιπόν, πριν λίγες μέρες ο Χ. ήρθε να αφήσει ένα σακ-βουαγιάζ στο γιο μου και ήταν μισοβρεγμένος από την προπόνηση. Είχε ανέβει στη μηχανή και τα μαλλιά του είχαν στεγνώσει άτσαλα. Μου ζήτησε μόνο ένα ποτήρι νερό. Πήγα στο ψυγείο. Ήρθε δίπλα μου, από πάνω μου. Καθώς έβαζα το νερό από το μπουκάλι στο ποτήρι το πήρε από τα χέρια μου και ήπιε με δίψα. Το νερό έτρεχε λίγο στο λαιμό του κι εγώ γέλασα λίγο. Σοβαρός, με κοίταξε με διαπεραστικό βλέμμα και έγλειψε το νερό από τα χείλη του. Σοβάρεψα κι εγώ με τη μία. Συνέχισε να με κοιτάει και με χαστούκισε! Ε, δεν υποφέρεσαι μου λέει», και γέλασε!
Με έπιασε από τη μέση και με κόλλησε επάνω του. Με κοίταξε έντονα ξανά κι ένιωσα εντελώς υποχείριο! Τρελάθηκα. Κοκκίνησα! Τι θα γίνει με την πάρτη σου; Δουλευόμαστε;» Με ρώτησε. Πάρτη». Του απάντησα. Τι;» μου λέει... Πάρτη σου λέω!» απάντησα κι εγώ αποφασισμένη και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου βρεθήκαμε στο πάτωμα, στον πάγκο της κουζίνας, στον καναπέ, στην κρεβατοκάμαρα, ακόμη και στο ντουζ! (Ο γιος μου έλειπε σε αγώνα...) Μιλάμε για τρελό πάρτυ! Εννοείται ότι δεν ήταν η μοναδική φορά....
Via
