Εξαιτίας της επικριτικής στάσης μας απέναντι στο τρίτο πρόσωπο έχουμε σχηματίσει μια στερεότυπη αντίληψη γι’ αυτό...
βασισμένη στην προκατάληψη. Το οραματτζόμαστε με συγκεκρτμένη μορφή και συγκεκριμένη συμπεριφορά. Αν, όμως, εγκαταλείψουμε τον Μύ8ο της Μονογαμίας και εξετάσουμε αντικειμενικά το φαινόμενο της εξάπλωσης των παράνομων δεσμών, 8α δούμε ότι είναι αδύνατον να ταξινομήσουμε τους «άλλους» σε συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων. Όσο κι αν μας προσελκύει αυτή η ιδέα, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι πάντες είναι επιρρεπείς στην εκτροπή.
Άλλωστε την ευρύτητα του φάσματος των τρίτων προσώπων δικαιολογεί και η διαφορετικότητα των ανθρώπων που εμπλέκονται σε παράνομους δεσμούς. Όσο για τους έγγαμους, προημούν κατά κανόνα τις ανύπαντρες για εpωμένες. Ενώ πρωταρχική αιτία αυτής της επιλογής είναι το νεαρό της ηλικίας και η διαθεσιμό- τητά τους, υπάρχει επίσης συχνά η πρόθεση να ατιοφύ- γουν τα μπλεξίματα με παντρεμένες γυναίκες. Το σκεπτικό τους βασίζεται στην επιθυμία αποφυγής του κινδύνου να βρεθούν αντιμέτωποι με οργισμένους συζύγους που θα
στραφούν εναντίον τους με βίαιες διαθέσεις. Υπάρχουν, ωστόσο, και άνδρες που προτιμούν τις παντρεμένες επειδή νιώθουν ότι έτσι ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο σύλληψης, αφού κι εκείνες έχουν πολλά να χάσουν σε περίπτωση αποκάλυψης του παράνομου δεσμού. Οι περισσότερες παντρεμένες, αντιθέτως, προτιμούν να συνάπτουν δεσμούς με έγγαμους. Αισθάνονται πιο ασφαλείς μαζί τους -περιμένοντας ότι θα είναι πιο διακρπτκοί. Ωστόσο, υπάρχουν και γυναίκες που δεν επιλέγουν έγγαμους (είτε επειδή δεν θέλουν να πληγώσουν μια άλλη γυναίκα, είτε επειδή προτιμούν τον αδέσμευτο, αμέριμνο τρόπο ζωής των εργένηδων). Όσο για πς προπμήσεις των τρίτων προσώπων, τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί αύξηση σας τάξεις των ανύπαντρων γυναικών με επαγγελμαακές φιλοδοξίες που προτιμούν σε κάποια φάση της ζωής τους να συνδέονται με έγγαμους παρά με εργένηδες. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν ετηδυμούν σοβαρές δεσμεύσεις με απώτατο σκοπό τον γάμο, ούτε είναι διατεδειμένες να ανεχθούν πιέσεις στο πλαίσιο της σχέσης που θα απορροφήσουν χρόνο και ενέργεια από την προσπάθεια υλοποίησης των φιλοδοξιών τους. Αυτός ο τύπος γυναικών περιγράφεται στο βιβλίο της Λόρελ Ρίτσαρντσον με τίτλο The New Other Woman [Η Νέα Άλλη Γυναίκα).Δυστυχώς, αυτή η «νέα» άλλη γυναίκα υφίσταται συνήθως ανάλογες απογοητεύσεις με την «παραδοσιακή» άλλη γυναίκα, σε ό,τι αφορά τον ρόλο της ερωμένης. Ενώ δεν προτίθεται να εμπλακεί συναισθηματικά, συνήθως αποκτά εξάρτηση από τη σχέση και χάνει πέραν του αναμενόμενου τον έλεγχο της ζωής της. Υποφέρει συχνά από έλλειμμα αυτοσεβασμού και δεν αποφεύγει το αίσθημα της απόρριψης όταν τερματίζεται η σχέση. 'Ομως το πρακτικό πρόβλημα της έλλειψης ανδρών και της ανεπάρκειας χρόνου και ενέργειας για «να τα έχει κανείς όλα» (γάμο, οικογένεια, καρτέρα) υποδηλώνει ότι το φαινόμενο είναι μάλλον απίθανο να περιοριστεί. Ελάχιστη συμπάθεια τρέφουμε για όσους παίζουν τον ρόλο του τρίτου προσώπου σε μια σχέση. Ος κοινωνία, όμως, πρέπει κάποτε να πάψουμε να αποδίδουμε χαρακτηρισμούς όπως «καλός» ή «κακός» σε όσους μετέχουν σε τέτοιες καταστάσεις. Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι όσοι εμπλέκονται είναι θύματα των συνεπειών της αποτυχίας όλων μας να αντιμετωπίσουμε σωστά το πρόβλημα.
Via
Άλλωστε την ευρύτητα του φάσματος των τρίτων προσώπων δικαιολογεί και η διαφορετικότητα των ανθρώπων που εμπλέκονται σε παράνομους δεσμούς. Όσο για τους έγγαμους, προημούν κατά κανόνα τις ανύπαντρες για εpωμένες. Ενώ πρωταρχική αιτία αυτής της επιλογής είναι το νεαρό της ηλικίας και η διαθεσιμό- τητά τους, υπάρχει επίσης συχνά η πρόθεση να ατιοφύ- γουν τα μπλεξίματα με παντρεμένες γυναίκες. Το σκεπτικό τους βασίζεται στην επιθυμία αποφυγής του κινδύνου να βρεθούν αντιμέτωποι με οργισμένους συζύγους που θα
στραφούν εναντίον τους με βίαιες διαθέσεις. Υπάρχουν, ωστόσο, και άνδρες που προτιμούν τις παντρεμένες επειδή νιώθουν ότι έτσι ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο σύλληψης, αφού κι εκείνες έχουν πολλά να χάσουν σε περίπτωση αποκάλυψης του παράνομου δεσμού. Οι περισσότερες παντρεμένες, αντιθέτως, προτιμούν να συνάπτουν δεσμούς με έγγαμους. Αισθάνονται πιο ασφαλείς μαζί τους -περιμένοντας ότι θα είναι πιο διακρπτκοί. Ωστόσο, υπάρχουν και γυναίκες που δεν επιλέγουν έγγαμους (είτε επειδή δεν θέλουν να πληγώσουν μια άλλη γυναίκα, είτε επειδή προτιμούν τον αδέσμευτο, αμέριμνο τρόπο ζωής των εργένηδων). Όσο για πς προπμήσεις των τρίτων προσώπων, τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί αύξηση σας τάξεις των ανύπαντρων γυναικών με επαγγελμαακές φιλοδοξίες που προτιμούν σε κάποια φάση της ζωής τους να συνδέονται με έγγαμους παρά με εργένηδες. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν ετηδυμούν σοβαρές δεσμεύσεις με απώτατο σκοπό τον γάμο, ούτε είναι διατεδειμένες να ανεχθούν πιέσεις στο πλαίσιο της σχέσης που θα απορροφήσουν χρόνο και ενέργεια από την προσπάθεια υλοποίησης των φιλοδοξιών τους. Αυτός ο τύπος γυναικών περιγράφεται στο βιβλίο της Λόρελ Ρίτσαρντσον με τίτλο The New Other Woman [Η Νέα Άλλη Γυναίκα).Δυστυχώς, αυτή η «νέα» άλλη γυναίκα υφίσταται συνήθως ανάλογες απογοητεύσεις με την «παραδοσιακή» άλλη γυναίκα, σε ό,τι αφορά τον ρόλο της ερωμένης. Ενώ δεν προτίθεται να εμπλακεί συναισθηματικά, συνήθως αποκτά εξάρτηση από τη σχέση και χάνει πέραν του αναμενόμενου τον έλεγχο της ζωής της. Υποφέρει συχνά από έλλειμμα αυτοσεβασμού και δεν αποφεύγει το αίσθημα της απόρριψης όταν τερματίζεται η σχέση. 'Ομως το πρακτικό πρόβλημα της έλλειψης ανδρών και της ανεπάρκειας χρόνου και ενέργειας για «να τα έχει κανείς όλα» (γάμο, οικογένεια, καρτέρα) υποδηλώνει ότι το φαινόμενο είναι μάλλον απίθανο να περιοριστεί. Ελάχιστη συμπάθεια τρέφουμε για όσους παίζουν τον ρόλο του τρίτου προσώπου σε μια σχέση. Ος κοινωνία, όμως, πρέπει κάποτε να πάψουμε να αποδίδουμε χαρακτηρισμούς όπως «καλός» ή «κακός» σε όσους μετέχουν σε τέτοιες καταστάσεις. Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι όσοι εμπλέκονται είναι θύματα των συνεπειών της αποτυχίας όλων μας να αντιμετωπίσουμε σωστά το πρόβλημα.
Via